Μπαίνεις φορτωμένος με τα μπαγκάζια σου και νιώθεις κομμάτια από το ταξίδι των ν ωρών.
Περιμένεις να δεις ένα χαμόγελο, μόνο και μόνο για την ταλαιπωρία που έφαγες για να έρθεις να τους δεις και να μην είναι μόνοι στις γιορτές.
Το μόνο που νιώθεις είναι μία νεκρική σιωπή να κυριαρχεί στο σπίτι. Τους βλέπεις με τα μούτρα κατεβασμένα, σαν μουνί κλαμένο ένα πράγμα, και ξέρεις ότι όπου να 'ναι σκάει η βόμβα.
Δεν έχεις πάρει ανάσα. Δεν έχεις πάει τουαλέτα και να σου πετιέται η πρώτη ρουκέτα....
Και μπούρου μπούρου μπούρου.... και μπου χου χου, μπου χου χου.... και αχ γιατί να συμβαίνει σε μένα αφού εγώ δεν είπα τίποτα, δεν έκανα τίποτα...και γιατί έτσι, και τι θέλει, και τι θα κάνω, και αυτοί δεν καταλαβαίνουν, και έτσι και γιουβέτσι, και αχ το στομάχι μου, και αχ η πίεσή μου, και αχ το κεφάλι μου, και τι είναι αυτό το πράμα, και πάμε πάλι χωρίς ανάσα... Και μπούρου μπούρου μπούρου.... και μπου χου χου, μπου χου χου.... και αχ γιατί να συμβαίνει σε μένα αφού εγώ δεν είπα τίποτα, δεν έκανα τίποτα....και γιατί έτσι, και τι θέλει, και τι θα κάνω, και αυτοί δεν καταλαβαίνουν, και έτσι και γιουβέτσι, και αχ το στομάχι μου, και αχ η πίεσή μου, και αχ το κεφάλι μου, και τι είναι αυτό το πράμα, και πάμε πάλι χωρίς ανάσα... Και μπούρου μπούρου μπούρου.... και μπου χου χου, μπου χου χου.... και αχ γιατί να συμβαίνει σε μένα αφού εγώ δεν είπα τίποτα, δεν έκανα τίποτα...και γιατί έτσι, και τι θέλει, και τι θα κάνω, και αυτοί δεν καταλαβαίνουν, και έτσι και γιουβέτσι, και αχ το στομάχι μου, και αχ η πίεσή μου, και αχ το κεφάλι μου, και τι είναι αυτό το πράμα, και πάμε πάλι χωρίς ανάσα... Και μπούρου μπούρου μπούρου.... και μπου χου χου, μπου χου χου.... και αχ γιατί να συμβαίνει σε μένα αφού εγώ δεν είπα τίποτα, δεν έκανα τίποτα, μόνο μιλούσα μέσα στο σπίτι μου....και γιατί έτσι, και τι θέλει, και τι θα κάνω, και αυτοί δεν καταλαβαίνουν, και έτσι και γιουβέτσι, και αχ το στομάχι μου, και αχ η πίεσή μου, και αχ το κεφάλι μου, και τι είναι αυτό το πράμα, και πάμε πάλι χωρίς ανάσα... Και μπούρου μπούρου μπούρου.... και μπου χου χου, μπου χου χου.... και αχ γιατί να συμβαίνει σε μένα αφού εγώ δεν είπα τίποτα, δεν έκανα τίποτα....και γιατί έτσι, και τι θέλει, και τι θα κάνω, και αυτοί δεν καταλαβαίνουν, και έτσι και γιουβέτσι, και αχ το στομάχι μου, και αχ η πίεσή μου, και αχ το κεφάλι μου, και τι είναι αυτό το πράμα, και μας έπιασαν και πέντε δέκα ντουβρουτζάδες και πάμε να σκάσουμε από τη στενοχώρια.
Και αυτό το σκηνικό μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά αφού μπεις στο σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου