"Είμαστε διαφορετικοί ή οι άλλοι δεν είναι σαν και εμάς;"
Ένα ερώτημα που με απασχολεί και έχει σκαλώσει στο κεφάλι μου για πάνω από 20 χρόνια... από αυτά τα χρόνια που άρχισα να κυκλοφορώ και να γνωρίζω τον κόσμο και να συναναστρέφομαι με κάθε λογής ανθρώπους.
Από τότε ακόμα έβλεπα με τον κόσμο με "διαφορετικό μάτι". Πολλά από τα καθημερινά πράγματα που ένας "κοινός απλός θνητός πολίτης" αυτού του κόσμου θεωρεί απλή καθημερινή ρουτίνα, στα δικά μου μάτια ζωντανεύει η παράνοια, η ασχετοσύνη, η παραπληροφόρηση και ο εξευτελισμός.
Δεν μπορώ να ανεχτώ την πολιτική του κοπαδιού και τον οπαδό πρόβατο. Δεν μπορώ να έχω τον κάθε γιδοβοσκό να νομίζει ότι γνωρίζει τα πάντα και ότι έχει το δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω μου. Δεν μπορώ να ανέχομαι τον κάθε ηλίθιο ο οποίος νομίζει ότι είναι διάνοια και να προσπαθεί να μου επιβάλει την άποψή του ως τη μόνη σωστή.
Πολλές φορές νιώθω εγκλωβισμένος σε σκηνή από το "Θέατρο του Παραλόγου" προσπαθώντας να μάθω αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;
Όλοι μου λένε ... Μην ασχολείσαι... Γράφτω στ' αρχιδια σου... και προσπαθούν να μου επιβάλλουν μία μόνιμη κατάσταση "ωχαδερφισμού" και αποχαύνωσης από την πραγματικότητα.
Αποτέλεσμα της όλης κατάστασης εγώ να εμφανίζομαι ως ο γραφικός, ο ανισόρροπος και ο μαλάκας της υπόθεσης, ενώ μία μόνιμη αμφιβολία σχετικά με το ποιος έχει δίκιο μου καταρρακώνει τα εναπομείναντα ψήγματα ψυχικής ισορροπίας.
Τελικά ποιος έχει δίκιο;;;;;;
Υ.Γ.: Λόγω "ειδικών συνθηκών απασχόλησης", ΔΕΝ έχω το δικαίωμα να αντιδράσω με τον τρόπο με τον οποίο ο οποιοσδήποτε ελεύθερος πολίτης μπορεί να αντιμετωπίσει τον κάθε σφετεριστή των συνταγματικών του δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου