Εκεί όπου το γαλάζιο ενώνεται..

Ακρ. Λιμνονάρι, Α.N.A άκρο Σκύρου

Να 'μαι στη Σκύρο.... Στη μέση του Αιγαίου... Μακριά από την ηπειρωτική Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια.

Μια άγρια ομορφιά που σε ταξιδεύει χρόνια πίσω, σε όμορφες απλές παιδικές μνήμες από τα ταξίδια μου στην Ελλάδα και από τον τόπο που μεγάλωσα.

Ένα νησί παράξενο, όπου όταν μετακίνησε στην ενδοχώρα δεν βλέπεις θάλασσα. Αντιθέτως το τοπίο είναι ορεινό και μοιρασμένο Βόρεια σε ένα πανέμορφο πευκοδάσος και Νότια σε ένα ατελείωτο βραχώδες ορεινό τοπίο με σχιστολιθικά πετρώματα καλυμμένα με πουρνάρια και κούμαρα.

Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία. Σε όλο το οδικό δίκτυο θα δεις μπροστά σου κατσίκια σε κατάσταση ελεύθερης βοσκής να περιφέρονται και να βόσκουν αμέριμνα.

Ο αριθμός των μόνιμων κατοίκων δεν ξεπερνά τις 3.000 , οπότε πρακτικά όλο το νησί είναι ένα μικρό χωριό, με όλα τα καλά και κακά μίας μικρής κλειστής κοινωνίας.

Ελπίζω ότι στο διάστημα που θα παραμείνω εδώ να καταφέρω να τα βρω με τον εαυτό μου και να ξαναβρώ τους χαμένους στόχους μου...